آیا می دانید دیابتی ها 50٪ بیشتر از افراد دیگر به بیماری کبدی مبتلا می شوند؟ شایعترین بیماری کبدی که در آنها دیده می شود ، استئاتوز کبدی است.

استئاتوز در افراد دارای اضافه وزن شایع است. افراد دیابتی با تجمع چربی در شکم مشخص می شوند ، اما حتی کسانی که دارای وزن طبیعی هستند اغلب آسیب کبدی دارند . جهت دسترسی له لینک مرجع کلیک کنید.

دانشمندان معتقدند مقاومت به انسولین ، که مشخصه دیابت نوع 2 است ، علت اصلی استئاتوز کبدی است. دیابت نوع 1 در دوران کودکی تحریک می شود و به دلیل عدم ترشح کافی انسولین است ، اما در حدود 30 سالگی ، بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 نیز مقاومت به انسولین دارند.

با مقاومت به انسولین ، مقادیر بالایی از انسولین در جریان خون وجود دارد. این سیگنال ها برای تولید چربی ، به طور عمده تری گلیسیرید و کلسترول ، به کبد ارسال می شود. این منجر به تجمع آنها در کبد و سایر اندام ها و همچنین در دیواره رگ های خونی می شود.

استئاتوز کبدی بندرت با علائم مشخصی بروز می کند. اما خطر التهاب کبد و سیروز را افزایش می دهد. استئاتوز همچنین با افزایش خطر ابتلا به سرطان کبد و بیماری های قلبی همراه است.

اگر دیابت دارید می توانید برای محافظت از کبد خود چه کاری انجام دهید؟

اولین و مهمترین چیزی که باید بدانید این است که نگه داشتن وزن در حد طبیعی مهمترین مرحله در جلوگیری از بیماری کبد است.

از خوردن مقادیر زیاد ماکارونی و شیرینی و همچنین نوشیدنی های سرشار از شکر خودداری کنید. مناسب ترین روغن گیاهی برای شما روغن زیتون است.

مصرف میوه و سبزیجات تازه را افزایش دهید. کبد شما به ویتامین ها و آنتی اکسیدان های موجود در آن احتیاج دارد. اکثر مردم به اندازه کافی میوه و سبزیجات نمی خورند. متخصصان خوردن 5-6 وعده سبزیجات در روز را توصیه می کنند. آب سبزیجات تازه مخصوصاً برای بیماران دیابتی مناسب است.

مصرف الکل را به حداقل برسانید. اگر اضافه وزن دارید و استئاتوز کبدی دارید ، مصرف الکل پیشرفت استئاتوز را تسریع کرده و خطر سیروز را افزایش می دهد.

نیاز روزانه خود را به مواد معدنی ، که برای کنترل قند خون لازم است ، تأمین کنید. مواد معدنی اصلی در این راستا کروم و منیزیم هستند. امروزه به دست آوردن مقادیر لازم این مواد معدنی از طریق غذا دشوار است. برای این منظور می توانید آنها را به صورت مکمل های غذایی مصرف کنید.

به طور منظم تمرین کن. ورزش باعث کاهش میزان چربی در قسمتهای قابل مشاهده بدن مانند ران و شکم می شود ، اما همچنین باعث کاهش چربی در کبد ، دیواره رگهای خونی و سایر اندام ها می شود.